ღვთის სახელის მნიშვნელობა

 ბიბლიის დედნისეულ ტექსტში, გამოსვლის 3:14-ში წერია ებრაული ფრაზა: „אֶהְיֶה אֲשֶׁר אֶהְיֶה“ (ეჰიეჰ აშერ ეჰიეჰ), (მე ვიქცევი იმად რადაც ვიქცევი)რომელიც ბიბლიაში დაახლოებით 7000-ჯერ ჩაწერილი ღვთის სახელის „იეჰოვას“ მნიშვნელობას გამოხატავს. 

როგორ წარმოითქმის ღვთის სახელი?

საყოველთაოდ ცნობილია, რომ ბიბლია ძველ ებრაულ, არამეულ და ბერძნულ ენებზე დაიწერა. ებრაული ენა ის ენაა, რომელზეც ბიბლიის პირველი 39 წიგნი დაიწერა. ძველ ებრაულ დამწერლობაში არ გამოიყენებოდა ხმოვანი ასოები (ა, ე, ო..), რაც იმას ნიშნავს, რომ ნებისმიერი ინფორმაცია, რომელიც წერილობითი ფორმით იყო გადმოცემული, მხოლოდ და მხოლოდ თანხმოვნებით იწერებოდა. ასეთ ტექსტებს, კონსონანტურ (ანუ თანხმოვნებისგან შემდგარ) ტექსტებს უწოდებენ. ვინაიდან ებრაულ ენაში ხმოვნები არ იწერებოდა, მკითხველი თანხმოვნებით დაწერილ სიტყვებს წაკითხვის დროს, თვითონ ამატებდა ხმოვნებს.